-
1 zdenerwować się
сов.взволнова́ться; расстро́итьсяzdenerwować się się czymś — расстро́иться из-за чего́-л.
bardzo się zdenerwować się — разволнова́ться
Syn: -
2 zdenerwować\ się
сов. взволноваться; расстроиться;\zdenerwować\ się się czymś расстроиться из-за чего-л.;bardzo się \zdenerwować\ się разволноваться
+ zirytować się -
3 zdenerwować (się)
= denerwować (się) -
4 zdenerwować się
vr pfsich aufregen, in Aufregung geraten -
5 zdenerwować się
[зденервовачь шіê]v.dk -
6 zdenerwować się
знервуватися, схвилюватися -
7 zdenerwować
(-uję, -ujesz); vb; od denerwować* * *pf.irritate, annoy, upset, exasperate.pf.get upset, get irritated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdenerwować
-
8 zdenerwować
zdenerwować pf →LINK="denerwować" denerwowaćdenerwować się sich aufregen, nervös werden -
9 zirytować\ się
[z-irytować się] сов. рассердиться, разозлиться;\zirytować\ się się czymś разозлиться из-за чего-л.+zdenerwować się, rozgniewać się
-
10 zirytować się
-
11 poirytować się
-
12 poirytować\ się
сов. раздражиться; рассердиться+podenerwować się, zdenerwować się
-
13 denerw|ować
impf Ⅰ vt to irritate, to annoy- hałas uliczny mnie denerwuje street noise gets on my nerves- babka denerwowała go swoją hipochondrią his grandmother’s hypochondria was getting on his nerves ⇒ zdenerwowaćⅡ denerwować się 1. (odczuwać niepokój) to be nervous (czymś a. z powodu czegoś about sth); (martwić się) to be anxious a. worried (czymś about sth)- denerwowała się (przed) wizytą teściów she was nervous about her in-laws’ forthcoming visit- denerwowała się, bo syn nie wrócił na czas she was anxious a. worried because her son hadn’t come home on time- nie denerwuj się don’t get upset; calm down (now)2. (złościć się) to be irritated a. annoyed (czymś by sth) ⇒ zdenerwować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > denerw|ować
-
14 zdenerw|ować
pf Ⅰ vt to irritate, to annoy, to upset- zdenerwowało go to zdarzenie the incident annoyed him- kłótnia go zdenerwowała the quarrel upset him ⇒ denerwowaćⅡ zdenerwować się to become nervous, to become irritated, to become upset, to become exasperated- zdenerwować się czymś to become irritated with a. upset about sth- zdenerwował się i zaczął krzyczeć he got all worked up and started shouting ⇒ denerwować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdenerw|ować
-
15 zjeżyć
(-ę, -ysz); vb; od jeżyć* * *pf.bristle, ruffle; zjeżyć komuś włosy na głowie make sb's hair stand on end; make sb's hair curl.pf.1. (= nastroszyć się) bristle (up); ( o włosach) rise, stand on end.2. pot. (= zdenerwować się) bristle (with rage).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zjeżyć
-
16 wzburz|yć
pf — wzburz|ać impf Ⅰ vt 1. (zmącić) to churn up [jezioro, fale] 2. (rozzłościć) to infuriate, to unnerve Ⅱ wzburzyć się — wzburzać się 1. (zostać wzburzonym) [fale morskie] to churn up 2. (zdenerwować się) to become agitated; (oburzyć się) to become appalledThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzburz|yć
-
17 wnerwiać
impf ⇒ wnerwić* * *ipf.wnerwić pf. pot. get on sb's nerves.ipf.wnerwić się pf. pot.1. (= zdenerwować się) get worked up, get irked, get one's hackles up.2. (= skrzyczeć kogoś) raise Cain l. hell.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wnerwiać
-
18 nabuz|ować
pf pot. Ⅰ vi (napalić) to stoke up a/the furnace Ⅱ nabuzować się 1. (zdenerwować się) to flare up 2. (upić się) to get stoned pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nabuz|ować
-
19 zjeżyć
zjeżyć [zjɛʒɨʨ̑] -
20 podraż|nić2
pf Ⅰ vt (zdenerwować) to annoy [osobę] ⇒ drażnić Ⅱ podrażnić się (dokuczyć) podrażnić się z kimś to tease sb- chciałem się z tobą tylko trochę podrażnić I just wanted to tease you a little, that’s all ⇒ drażnić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podraż|nić2
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zdenerwować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}denerwować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
denerwować się – zdenerwować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić wewnętrzny spokój z powodu styczności z czymś, czego się boi, obawia, nie lubi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwować się brakiem pieniędzy, pracy. Denerwować się przed sprawdzianem, występem. Denerwować się z byle powodu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdenerwować — dk IV, zdenerwowaćrwuję, zdenerwowaćrwujesz, zdenerwowaćrwuj, zdenerwowaćował, zdenerwowaćowany «wyprowadzić z równowagi; rozdrażnić, zirytować» Zdenerwowało go to wydarzenie. Był okropnie zdenerwowany. zdenerwować się «stracić równowagę, wpaść w … Słownik języka polskiego
zaniepokoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć niepokój, obawę, strach; zakłopotać się, zmartwić się, przestraszyć się, zdenerwować się, stać się niespokojnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poważnie, trochę zaniepokoić się. Zaniepokoić się o syna spóźniającego się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgorączkować się — dk IV, zgorączkować siękuję się, zgorączkować siękujesz się, zgorączkować siękuj się, zgorączkować sięował się pot. «wpaść w stan podniecenia; zdenerwować się» … Słownik języka polskiego
zezłościć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpaść w złość; rozgniewać się; zdenerwować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zezłościć się na kogoś. Zezłościć się z jakiegoś powodu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podenerwować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdenerwować się trochę, w pewnym stopniu; spędzić pewien czas na denerwowaniu się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podenerwował się, widząc żonę w takim stanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poirytować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdenerwować się; zirytować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tak się poirytował, że lepiej było nie wchodzić mu w drogę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaczerwienić się jak indor — {{/stl 13}}{{stl 7}} zaczerwienić się ze zdenerwowania, ze wstydu itp.; zdenerwować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dyrektor zaczerwienił się jak indor i wrzasnął na ucznia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgorączkować — dk IV, rozgorączkowaćkuję, rozgorączkowaćkujesz, rozgorączkowaćkuj, rozgorączkowaćował, rozgorączkowaćowany rozgorączkowywać ndk VIIIa, rozgorączkowaćowuję, rozgorączkowaćowujesz, rozgorączkowaćowuj, rozgorączkowaćywał, rozgorączkowaćywany… … Słownik języka polskiego
zirytować — [wym. z irytować] dk IV, zirytowaćtuję, zirytowaćtujesz, zirytowaćtuj, zirytowaćował, zirytowaćowany «przyprawić kogoś o irytację; rozdrażnić, zdenerwować, rozgniewać» Bardzo, trochę kogoś zirytować. Zirytować kogoś swoją arogancją, swoim… … Słownik języka polskiego